Incipit
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Chwała Tobie Panie, Królu wiecznej chwały.
|
Psalmi {Psalmi et antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Ecce quam bonum. ‡
Psalmus 132 [1]
132:1 Ecce quam bonum ‡ et quam jucúndum, * habitáre fratres in unum:
132:2 Sicut unguéntum in cápite, * quod descéndit in barbam, barbam Aaron,
132:2 Quod descéndit in oram vestiménti ejus: * sicut ros Hermon, qui descéndit in montem Sion.
132:3 Quóniam illic mandávit Dóminus benedictiónem, * et vitam usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ecce quam bonum et quam jucúndum habitáre fratres in unum.
|
Psalmy {Psalmy i antyfony z Psałterza według dnia}
Ant. Oto jako dobra. ‡
Psalm 132 [1]
132:1 Oto jako dobra, ‡ a jako wdzięczna rzecz, * mieszkać braciéj społem:
132:2 Jako olejek na głowie, * który spływa na brodę, brodę Aaronową,
132:2 Który spływa na kraje odzienia jego: * jako rosa Hermon, która zstępuje na górę Syon.
132:3 Albowiem tam przykazał Pan błogosławieństwo, * i żywot aż na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Oto jako dobra, a jako wdzięczna rzecz, mieszkać braciéj społem.
|
Ant. Confitémini Dómino. ‡
Psalmus 135(1-9) [2]
135:1 Confitémini Dómino ‡ quóniam bonus: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:2 Confitémini Deo deórum: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:3 Confitémini Dómino dominórum: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:4 Qui facit mirabília magna solus: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:5 Qui fecit cælos in intelléctu: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:6 Qui firmávit terram super aquas: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:7 Qui fecit luminária magna: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:8 Solem in potestátem diéi: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:9 Lunam, et stellas in potestátem noctis: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Confitémini Dómino quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
|
Ant. Wyznawajcie Panu. ‡
Psalm 135(1-9) [2]
135:1 Wyznawajcie Panu, ‡ bo dobry: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:2 Wyznawajcie Bogu nad bogi: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:3 Wyznawajcie Panu nad pany: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:4 Który sam czyni wielkie dziwy: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:5 Który uczynił niebiosa z rozumem: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:6 Który utwierdził ziemię nad wodami: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:7 Który uczynił światła wielkie: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:8 Słońce, aby panowało we dnie: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:9 Miesiąc i gwiazdy, aby panowały nocy: * bo na wieki miłosierdzie jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wyznawajcie Panu, bo na wieki miłosierdzie jego.
|
Ant. Confitémini Dómino.
Psalmus 135(10-26) [3]
135:10 Qui percússit Ægýptum cum primogénitis eórum: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:11 Qui edúxit Israël de médio eórum: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:12 In manu poténti, et brácchio excélso: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:13 Qui divísit Mare Rubrum in divisiónes: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:14 Et edúxit Israël per médium ejus: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:15 Et excússit Pharaónem, et virtútem ejus in Mari Rubro: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:16 Qui tradúxit pópulum suum per desértum: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:17 Qui percússit reges magnos: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:18 Et occídit reges fortes: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:19 Sehon, regem Amorrhæórum: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:20 Et Og, regem Basan: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:21 Et dedit terram eórum hereditátem: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:22 Hereditátem Israël, servo suo: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:23 Quia in humilitáte nostra memor fuit nostri: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:24 Et redémit nos ab inimícis nostris: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:25 Qui dat escam omni carni: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:26 Confitémini Deo cæli: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:26 Confitémini Dómino dominórum: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Confitémini Dómino quia in humilitáte nostra memor fuit nostri.
|
Ant. Wyznawajcie Panu.
Psalm 135(10-26) [3]
135:10 Który pobił Egipt z ich pierworodnymi: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:11 Który wywiódł Izraela z pośrodku ich: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:12 Ręką mocną i ramieniem wysokiem: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:13 Który rozdzielił morze Czerwone na Rozdziały: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:14 I przeprowadził lud Izraelski przez pośrodek jego: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:15 I zrzucił Pharaona i wojsko jego w morze Czerwone: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:16 Który przeprowadził lud swój przez puszczą: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:17 Który poraził króle wielkie: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:18 I pobił króle możne: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:19 Sehona, króla Amorrejczyków: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:20 I Oga, króla Bazan: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:21 I dał ziemię ich w dziedzictwo: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:22 W dziedzictwo Izraelowi, słudze swemu: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:23 Albowiem w uniżeniu naszem pamiętał na nas: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:24 I odkupił nas od nieprzyjaciół naszych: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:25 Który daje pokarm wszelkiemu ciału: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:26 Wyznawajcie Bogu nieba: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:26 Wyznawajcie Panu nad pany: * bo na wieki jest miłosierdzie jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wyznawajcie Panu, albowiem w uniżeniu naszem pamiętał na nas.
|
Ant. Adhǽreat lingua mea.
Psalmus 136 [4]
136:1 Super flúmina Babylónis, illic sédimus et flévimus: * cum recordarémur Sion:
136:2 In salícibus in médio ejus, * suspéndimus órgana nostra.
136:3 Quia illic interrogavérunt nos, qui captívos duxérunt nos, * verba cantiónum:
136:3 Et qui abduxérunt nos: * Hymnum cantáte nobis de cánticis Sion.
136:4 Quómodo cantábimus cánticum Dómini * in terra aliéna?
136:5 Si oblítus fúero tui, Jerúsalem, * oblivióni detur déxtera mea.
136:6 Adhǽreat lingua mea fáucibus meis, * si non memínero tui:
136:6 Si non proposúero Jerúsalem, * in princípio lætítiæ meæ.
136:7 Memor esto, Dómine, filiórum Edom, * in die Jerúsalem:
136:7 Qui dicunt: Exinaníte, exinaníte * usque ad fundaméntum in ea.
136:8 Fília Babylónis mísera: * beátus, qui retríbuet tibi retributiónem tuam, quam retribuísti nobis.
136:9 Beátus, qui tenébit, * et allídet párvulos tuos ad petram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adhǽreat lingua mea fáucibus meis, si non memínero tui Jerúsalem.
|
Ant. Niechaj przyschnie język mój.
Psalm 136 [4]
136:1 Nad rzekami Babilońskiéj ziemie, tameśmy siedzieli i płakali: * gdyśmy wspominali na Syon.
136:2 Na wierzbach w pośród jéj * powieszaliśmy muzyckie naczynia nasze.
136:3 Bo nas tam pytali, którzy nas w niewolą zagnali, * o słowach pieśni:
136:3 A którzy nas zawiedli: * Śpiewajcie nam pieśń z pieśni Syońskich.
136:4 Jakoż mamy śpiewać pieśń Pańską * w cudzéj ziemi?
136:5 Jeźli cię zapomnę, Jeruzalem, * niech zapomniona będzie prawica moja.
136:6 Niechaj przyschnie język mój do podniebienia mego, * jeźlibym na cię nie pomniał:
136:6 Jeźlibym nie pokładał Jeruzalem * na początku wesela mego.
136:7 Pomnij, Panie, na syny Edom, * w dzień Jeruzalem:
136:7 Którzy mówią: Spustoszcie, spustoszcie * aż do gruntu w nim.
136:8 Córko Babilońska, nędznico: * błogosławiony, który tobie odda nagrodę twoję, którąś nam zadziałała.
136:9 Błogosławiony, który pochwyci, * i roztrąci dzieci twe o opokę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Niechaj przyschnie język mój do podniebienia mego, jeźlibym na cię nie pomniał Jeruzalem.
|
Ant. Confitébor. ‡
Psalmus 137 [5]
137:1 Confitébor ‡ tibi, Dómine, in toto corde meo: * quóniam audísti verba oris mei.
137:2 In conspéctu Angelórum psallam tibi: * adorábo ad templum sanctum tuum, et confitébor nómini tuo.
137:3 Super misericórdia tua, et veritáte tua: * quóniam magnificásti super omne, nomen sanctum tuum.
137:4 In quacúmque die invocávero te, exáudi me: * multiplicábis in ánima mea virtútem.
137:5 Confiteántur tibi, Dómine, omnes reges terræ: * quia audiérunt ómnia verba oris tui:
137:6 Et cantent in viis Dómini: * quóniam magna est glória Dómini.
137:7 Quóniam excélsus Dóminus, et humília réspicit: * et alta a longe cognóscit.
137:8 Si ambulávero in médio tribulatiónis, vivificábis me: * et super iram inimicórum meórum extendísti manum tuam, et salvum me fecit déxtera tua.
137:9 Dóminus retríbuet pro me: * Dómine, misericórdia tua in sǽculum: ópera mánuum tuárum ne despícias.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Confitébor nómini tuo, Dómine, super misericórdia et veritáte tua.
|
Ant. Będęć, wyznawał.
Psalm 137 [5]
137:1 Będęć, Panie, wyznawał ze wszystkiego serca mego: * żeś wysłuchał słów ust moich.
137:2 Przed oblicznością Aniołów będęć śpiewał: * będę się kłaniał ku kościołowi twemu świętemu, i będę wyznawał imieniowi twojemu.
137:3 Dla miłosierdzia twego i dla prawdy twojéj: * boś uwielbił nade wszystko święte imię twoje.
137:4 W którykolwiek dzień wzywać cię będę, wysłuchaj mię: * rozmnożysz moc w duszy mojéj.
137:5 Niech ci wyznawają, Panie, wszyscy królowie ziemscy: * bo słyszeli wszystkie słowa ust twoich:
137:6 I niech śpiewają na drogach Pańskich: * iż wielka jest chwała Pańska.
137:7 Albowiem wysoki Pan, a na niskie patrzy: * a wysokie zdaleka poznawa.
137:8 Jeźlibym chodził w pośrodku utrapienia, ożywisz mię: * a na gniew nieprzyjaciół moich wyciągnąłeś rękę twoję, i zbawiła mię prawica twoja.
137:9 Pan odda za mię: * Panie, miłosierdzie twoje na wieki: dzieła rąk twoich nie wzgardzaj.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Będęć, wyznawał Imię Twoje Panie, dla miłosierdzia twego i dla prawdy twojéj.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
2 Cor 1:3-4
Benedíctus Deus, et Pater Dómini nostri Jesu Christi, Pater misericordiárum, et Deus totíus consolatiónis, qui consolátur nos in omni tribulatióne nostra.
℟. Deo grátias.
Hymnus
Magnæ Deus poténtiæ,
Qui fértili natos aqua
Partim relínquis gúrgiti,
Partim levas in áëra.
Demérsa lymphis ímprimens,
Subvécta cælis érigens:
Ut stirpe ab una pródita,
Divérsa répleant loca:
Largíre cunctis sérvulis,
Quos mundat unda Sánguinis,
Nescíre lapsus críminum,
Nec ferre mortis tǽdium.
Ut culpa nullum déprimat:
Nullum éfferat jactántia:
Elísa mens ne cóncidat:
Eláta mens ne córruat.
Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
℣. Dirigátur, Dómine, orátio mea.
℟. Sicut incénsum in conspéctu tuo.
|
Kapitulum Hymn Wers {z Psałterza według dnia}
2 Kor 1:3-4
Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia, a Bóg wszystkiéj pociechy, który nas cieszy we wszelakiem utrapieniu naszem.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn
Wielkiej potęgi Boże,
Który stworzenia z płodnej wody
Częścią zostawiasz w otchłani,
Częścią wznosisz w powietrze.
Zanurzone w wodzie spychając,
Wzniesione ku niebu podnosząc,
By z jednego narodu wydane,
Napełniały miejsca różne:
Udziel hojnie wszystkim sługom,
Których obmywa strumień Krwi,
By nie zaznali upadków grzesznych
Ani doznali odrazy śmierci.
By wina nikogo nie przytłaczała,
Nikogo nie wynosiła pycha,
Nie załamał się duch skruszony,
Nie upadł duch wyniosły.
Udziel Ojcze najmiłościwszy,
i Ty Jedyny równy Ojcu,
z Duchem Pocieszycielem
królujący po wszystek wiek.
Amen.
℣. Niech się wzniesie modlitwa moja.
℟. Jako woń kadzidła przed obliczem Twoim.
|
Canticum: Magnificat {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Non licet mihi,
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen ejus.
1:50 Et misericórdia ejus, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini ejus in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Non licet mihi, quod volo, fácere? an óculus tuus nequam est? quia ego bonus sum, dicit Dóminus.
|
Kantyk: Magnificat {Antyfona z Temporału}
Ant. Czyliż mi nie wolno.
Pieśń Najświętszej Maryi Panny
Łk 1:46-55
1:46 Wielbij ✠ * duszo moja, Pana.
1:47 I rozradował się duch mój: * w Bogu, Zbawicielu moim.
1:48 Iż wejrzał na niskość służebnice swojéj: * albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
1:49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest: * i święte imię jego.
1:50 A miłosierdzie jego od narodu do narodów: * bojącym się jego.
1:51 Uczynił moc ramieniem swojem: * rozproszył pyszne myśli serca ich.
1:52 Złożył mocarze z stolice: * a podwyższył niskie.
1:53 Łaknące napełnił dobrami: * a bogacze z niczem puścił.
1:54 Przyjął Izraela, sługę swego: * wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
1:55 Jako mówił do ojców naszych: * Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Czyliż mi nie wolno uczynić co chcę? i czyż złym patrzysz okiem? bo ja jestem dobry, mówi Pan.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Preces pópuli tui, quǽsumus, Dómine, cleménter exáudi: ut, qui juste pro peccátis nostris afflígimur, pro tui nóminis glória misericórditer liberémur.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Panie, wysłuchaj łaskawie prośby ludu Twego i nas, którzy słusznie za grzechy swoje cierpimy, wybaw miłościwie dla chwały Imienia Twego.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|